Koudwatervrees & Hello Bangkok
Door: Roos Nuijens
Blijf op de hoogte en volg Roos
30 Januari 2014 | Thailand, Bangkok
"No way back". Na weken slecht slapen, aanhoudende zenuwen en hier en daar een traan, kan ik niet meer terug. Ik ben zojuist de douane gepasseerd.
De afgelopen weken heb ik er meerdere malen aangedacht om mijn ticket te annuleren, te verkopen op marktplaats of gratis weg te geven aan de plaatselijke bingo vereniging.
Waar ben ik aan begonnen?De meest verschrikkelijke scenarios flitsen aan mij voorbij. Straks val ik van een Tuk Tuk, stik ik in een noodle of word ik ontvoerd door een ladyboy. "Wat als...?"
Nadat ik afscheid heb genomen van familie, vrienden en Robin, spot ik meteen enkele potentiele zelfmoordterroristen. Gelukkig ben ik verder helemaal niet neurotisch aangelegd.
Als ik het vliegtuig in stap kom ik eindelijk tot rust en mijn zenuwen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Oke, daar ga ik dan. Het avontuur kan beginnen.
Een dag later kom ik aan in Bangkok. Het is al donker, dus ik krijg eigenlijk weinig van de stad mee. Een vriendelijk ogende taxi chauffeur brengt mij naar mijn hotel. Wanneer hij de deuren vergrendelt, raak ik toch lichtelijk in paniek. "Oh nee, ik ben zojuist ontvoerd door de plaatselijk maffia".
De man brengt mij echter netjes naar mijn hotel en blijkt geen wisselgeld te hebben. Ik betaal hem het vijfvoudige van de prijs en hij kijkt alsof hij de loterij gewonnen heeft. Het maakt mij echter niet uit, want ik ben gearriveerd. "Hello Bangkok".
Morgen vlieg ik door naar Chiang Mai, in het Noorden van Thailand, waar ik Rachelle zal meeten.
De afgelopen weken heb ik er meerdere malen aangedacht om mijn ticket te annuleren, te verkopen op marktplaats of gratis weg te geven aan de plaatselijke bingo vereniging.
Waar ben ik aan begonnen?De meest verschrikkelijke scenarios flitsen aan mij voorbij. Straks val ik van een Tuk Tuk, stik ik in een noodle of word ik ontvoerd door een ladyboy. "Wat als...?"
Nadat ik afscheid heb genomen van familie, vrienden en Robin, spot ik meteen enkele potentiele zelfmoordterroristen. Gelukkig ben ik verder helemaal niet neurotisch aangelegd.
Als ik het vliegtuig in stap kom ik eindelijk tot rust en mijn zenuwen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Oke, daar ga ik dan. Het avontuur kan beginnen.
Een dag later kom ik aan in Bangkok. Het is al donker, dus ik krijg eigenlijk weinig van de stad mee. Een vriendelijk ogende taxi chauffeur brengt mij naar mijn hotel. Wanneer hij de deuren vergrendelt, raak ik toch lichtelijk in paniek. "Oh nee, ik ben zojuist ontvoerd door de plaatselijk maffia".
De man brengt mij echter netjes naar mijn hotel en blijkt geen wisselgeld te hebben. Ik betaal hem het vijfvoudige van de prijs en hij kijkt alsof hij de loterij gewonnen heeft. Het maakt mij echter niet uit, want ik ben gearriveerd. "Hello Bangkok".
Morgen vlieg ik door naar Chiang Mai, in het Noorden van Thailand, waar ik Rachelle zal meeten.
-
06 Februari 2014 - 12:56
Marijn:
Nice Roos! Have Fun en doe de groetjes aan me zusje als je dr ziet. -
06 Februari 2014 - 18:52
Bert En Corine:
Wat een ellende he die opslepende zenuwen. Hoop dat je nog wat geld op zak hebt, en niet alle taxichauffeurs nu dolgelukkig rondrijden. Wij kennen Thailand verder niet, maar je hoeft je verder nergens druk om te maken ;-)
Groetjes bert en corine -
06 Februari 2014 - 22:00
José:
Ha lieve Roos,
Ga er, ondanks alle door jou bedachte rampscenario's, toch maar heerlijk van genieten.
We zijn benieuwd naar je belevenissen!
Groetjes, John en José
P.s. We houden stiekem wel een oogje op Robs ;) -
06 Februari 2014 - 23:24
Kevin:
Hee Roos, heel cool! Geniet ervan, zal een mooie reis worden. -
10 Februari 2014 - 10:37
Nadine:
Heeee Roosje!!
Wat leuk dat je een blog bijhoud :D
Die zenuwen, die onzekerheid, die volledige ontkoppeling met je 'comfort-zone' in NL, het is reuze spannend, maar het is ook vreselijk bijzonder. Je gaat jezelf goed leren kennen!
De gekte in Bangkok kun je beter even ontvluchten in het begin van je trip, maar je hoeft je niet onveilig te voelen hoor(op Bangkok na haha)... de mensen in Azië zijn heel vredelievend, behulpzaam en kalm. Zeker in Laos en Cambodia(ga ook naar wat kleine dorpjes!)
Maar goed, je bent en blijft toerist dus tja... opgelicht zul je af en toe zeker! Dat leer je wel herkennen in tijd. Net als vele andere dingen.
Geniet van alles wat je tegenkomt, om je heen, en in jezelf!
Liefs uit het regenachtige Nederland. -
10 Februari 2014 - 11:42
Mirjam Veenhof:
Ahh Roos wat leuk! Haha wat schrijf je grappig! Heerlijk om te lezen. Goed dat je veilig bent, enjoy!! XX Mirjamvanartis
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
